Historia banku rozpoczyna się w latach 1830/45 od momentu bardzo intensywnej eksploatacji złóż miedzi w Kuźniczysku i Czeszowie i przetwarzaniu jej w Masłowcu i Czeszowie. Wtedy zaczyna się „złoty wiek” dla Kuźniczyska.

Powstanie nowej fabryki wełny drzewnej i uzdrowiska, spowodowało gwałtowny napływ turystów i kuracjuszy, a jednocześnie zapotrzebowanie na usługi bankowe. Kuracjusze oprócz leczenia nie stronili od rozrywki, na którą potrzebna była gotówka. Również sama fabryka wełny drzewnej musiała dokonywać obroty gotówką. Rozliczenia z pracownikami odbywało się właśnie w tym banku. Ostatnie duże przepływy gotówki odbyły się w latach 30-tych i 40-tych ubiegłego wieku – ze względu na zmianę funkcji fabryki.

Budynek funkcjonował do czasów II wojny światowej, jednak w styczniu 1945 r. został spalony przez wkraczające do wsi wojska armii radzieckiej. Ostatnim właścicielem był Pan Kaczmarek.

Utworzenie takiego obiektu w obszarze wiejskim na początku XIX wieku było wydarzeniem bez precedensu.