Pierwszy dzwon (ton C) w Kuźniczysku został ufundowany przez pastora Jahanna Nazari w 1610 roku. Zawisł w dobudowanej wieży sosnowego kościoła zbudowanego około 1450 roku przez katolików. Kolejne dwa dzwony zostały odlane we Wrocławiu w 1792 roku – o tonie A oraz B, zawisły one w 1805 roku w nowej kopule wieży kościoła modrzewiowego wybudowanego w 1709 roku przez ewangelików.
Pierwotna cebulasta kopuła wieży kryta miedzią została w 1801 roku przeniesiona do Złotowa. W czasie I wojny światowej największe dzwony (w tym ten z 1610 r.) zostały zdjęte i przetopione na cele wojenne. Pozostał najmniejszy. Ten sam los spotkał dzwon z kościoła murowanego – staroluterańskiego. W roku 1923 ufundowano odlanie brakujących dwóch dzwonów i w 1924 r. wyświęcono je na Wielkanoc.
W 1943 roku na polecenie pastora Feierabenda, najstarszy dzwon z 1792 roku został zdjęty i wywieziony do Hamburga. Pozostałe dwa zaginęły w 1945 roku. Ocalały dzwon, za sprawą byłych mieszkańców wioski, 23 marca 1952 zaczął bić na nowo w kaplicy na terenie byłego nazistowskiego obozu koncentracyjnego w Dachau koło Monachium. W roku 1964 kaplicę rozebrano i przeniesiono wraz z dzwonem do dzielnicy Ludwigsfeld w Monachium. Od 2006 roku nie jest już to kaplica protestancka – stała się nieopłacalna. Kaplica obecnie pełni rolę Gruzińskiego Kościoła Prawosławnego.
Galeria
