Pierw­szy dzwon (ton C) w Kuź­ni­czy­sku zo­stał ufun­do­wa­ny przez pa­sto­ra Ja­han­na Na­za­ri w 1610 roku. Za­wisł w do­bu­do­wa­nej wieży so­sno­we­go ko­ścio­ła zbu­do­wa­ne­go około 1450 roku przez ka­to­li­ków. Ko­lej­ne dwa dzwo­ny zo­sta­ły od­la­ne we Wro­cła­wiu w 1792 roku – o tonie A oraz B, za­wi­sły one w 1805 roku w nowej ko­pu­le wieży ko­ścio­ła mo­drze­wio­we­go wy­bu­do­wa­ne­go w 1709 roku przez ewan­ge­li­ków.

Pier­wot­na ce­bu­la­sta ko­pu­ła wieży kryta mie­dzią zo­sta­ła w 1801 roku prze­nie­sio­na do Zło­to­wa. W cza­sie I wojny świa­to­wej naj­więk­sze dzwo­ny (w tym ten z 1610 r.) zo­sta­ły zdję­te i prze­to­pio­ne na cele wo­jen­ne. Po­zo­stał naj­mniej­szy. Ten sam los spo­tkał dzwon z ko­ścio­ła mu­ro­wa­ne­go – sta­ro­lu­te­rań­skie­go. W roku 1923 ufun­do­wa­no od­la­nie bra­ku­ją­cych dwóch dzwo­nów i w 1924 r. wy­świę­co­no je na Wiel­ka­noc.

W 1943 roku na po­le­ce­nie pa­sto­ra Fe­ie­ra­ben­da, naj­star­szy dzwon z 1792 roku zo­stał zdję­ty i wy­wie­zio­ny do Ham­bur­ga. Po­zo­sta­łe dwa za­gi­nę­ły w 1945 roku. Oca­la­ły dzwon, za spra­wą by­łych miesz­kań­ców wio­ski, 23 marca 1952 za­czął bić na nowo w ka­pli­cy na te­re­nie by­łe­go na­zi­stow­skie­go obozu kon­cen­tra­cyj­ne­go w Da­chau koło Mo­na­chium. W roku 1964 ka­pli­cę ro­ze­bra­no i prze­nie­sio­no wraz z dzwo­nem do dziel­ni­cy Lu­dwigs­feld w Mo­na­chium. Od 2006 roku nie jest już to ka­pli­ca pro­te­stanc­ka – stała się nie­opła­cal­na. Ka­pli­ca obec­nie pełni rolę Gru­ziń­skie­go Ko­ścio­ła Pra­wo­sław­ne­go.