W 1817 roku został utworzony w Prusach kościół ewangelicko-unijny jednoczący pod jedną administracją kościelną wyznawców luteranizmu i kalwinizmu. Spowodowało to opór niektórych kręgów społecznych i części duchowieństwa, stąd potocznie byli nazywani staroluteranami.
Od 1830 roku rozpoczęły się prześladowania separatystów. Wywierana presja na mieszkańcach, również Kuźniczyska, spowodowała emigracje wielu rodzin:
- 27 sierpnia 1839 roku na pokładzie statku „Brig Caroline” z Hamburga do Nowego Jorku wyemigrowała jedna rodzina (5 osób),
- 3 lipca 1841 roku na pokładzie statku „Skjold” z Altony (dzielnica Hamburga) do Adelaide (Australia) wyemigrowało siedem rodzin (33 osoby).
Inne rodziny pozostały i zbudowały w 1840 roku w Kuźniczysku okazały murowany kościół. W 1841 na synodzie we Wrocławiu ukonstytuowano nowe wyznanie.
Dzwon przetopiono na cele wojenne (I WŚ), a po wojnie wieżę rozebrano (ok. 1919 r.), gdyż większość „separatystów” z Gross Hammer zginęło na froncie. Kościół stał się kaplicą. Obecnie jest to kościół rzymsko-katolicki.
Galeria
